مجله دلتا

آيا به گردشگري وحشت علاقه داريد؟ آيا مي‌دانستيد كه يكي از مخوف‌ترين زندان‌هاي دنيا در استان آذربايجان غربي و در نزديكي شهر تكاب قرار گرفته است؟

محلي‌ها مي‌گويند، زندان ديو يا زندان سليمان، مكاني است كه سليمان نبي، ديوهاي نافرمان را در آن زنداني مي‌كرده است؛ ديوهايي كه كماكان، صداي فريادهاي گوش‌خراش آن‌ها از دهانه كوه به گوش مي‌رسد. با ما در مجله دلتا همراه باشيد تا با زندان سليمان در آذربايجان غربي آشنا شويد.

زندان سليمان در آذربايجان غربي

زندان سليمان، يك اثر طبيعي و در واقع، كوهي است كه در سه كيلومتري غرب تخت سليمان در آذربايجان غربي واقع شده است. فاصله اين كوه تا اروميه، حدود ۳۰۰ كيلومتر و تا تكاب، ۴۰ كيلومتر است. براي دسترسي به اين كوه از اروميه، حدود پنج ساعت و از تكاب، حدود ۴۰ دقيقه راه داريد. كوه زندان سليمان در ۴۷۵ كيلومتري تهران واقع شده است و براي رسيدن به آن بايد، حدود ۶ ساعت رانندگي كنيد.

درباره زندان سليمان بيشتر بدانيد

زندان سليمان يا زندان ديو، تپه‌اي در ميان دشتي زيبا، متعلق به دوره سوم زمين‌شناسي است. اين كوه كه يكي از جاذبه‌هاي طبيعي و تاريخي استان آذربايجان غربي به شمار مي‌آيد، هر سال، گردشگران زيادي را به اين منطقه از ايران مي‌كشاند. اين كوه ميان تهي و مخروطي شكل در نگاه اول، بسيار وهم‌انگيز به نظر مي‌رسد. به‌دليل برخورداري از حفره‌اي عميق و وجود يك چاه، از گذشته اهميت ويژه‌اي داشته است. اگر از اين كوه بالا برويد، در دهانه آن با حفره‌اي بسيار عميق و ترسناك روبه‌رو خواهيد شد كه با نگاه كردن به انتهاي آن، سرگيجه خواهيد گرفت.

حفره درون كوه در طول هزاران سال از رسوبات كاني‌ها در آب به وجود آمده است. كوه زندان سليمان، بين ۸۷ تا ۱۰۸ متر ارتفاع دارد؛ با اين حال، حفره عميق داخل آن با حدود ۸۰ متر ارتفاع و با دهانه تقريبي ۶۵ متر، گسترش پيدا كرده است.

مسير دسترسي زندان سليمان

براي دسترسي به زندان سليمان بايد به استان آذربايجان غربي برويد. سپس از جاده بيجاب به تكاب، وارد جاده دندي شويد. پس از عبور از تخت سليمان، سه كيلومتر به‌سمت غرب حركت كنيد تا به كوه اسرارآميز زندان ديو يا زندان سليمان برسيد.

اگر دل‌مان بخواهد به روستاي سرسبزي بالاي ابرها برويم و كوه و جنگل زير پاي‌ ما باشد، مي‌توانيم به جايي مثل درازنو سفر كنيم.

روستاي درازنو در ۴۰ كيلومتري شهرستان كردكوي، در محدوده روستاي بالاجاده و در مجاورت قله درازنو با ارتفاع حدود ۲۸۰۰ متر قرار دارد و يكي از دهكده‌هاي ييلاقي استان گلستان به‌شمار مي‌رود. با ما در مجله دلتا همراه باشيد تا با روستاي درازنو در گلستان آشنا شويد.

روستاي درازنو در گلستان

اين روستا در بلندترين ارتفاعات كردكوي واقع شده است و از آن‌جا مي‌توان چشم‌اندازي بي‌نظير از طبيعت اطراف، درياي خزر و روستا‌ها و شهرهاي مجاور داشت. دسترسي به اين روستا با طي كردن جاده‌اي پرپيج‌ و‌ خم از ميان پارك جنگلي امام رضا ميسر است. براي خريد انواع مواد خوراكي و ديگر وسايل مورد نياز مي‌توانيد به فروشگاه روستا مراجعه كنيد و براي اقامت شبانه، علاوه بر امكان كمپينگ، خانه‌هاي اجاره‌اي هم در درازنو فراهم است.

خانه‌هاي اين منطقه

خانه‌هاي روستايي اين منطقه از كاهگل يا چوب ساخته شده‌اند و سقف كانه‌پوش و شيب‌داري دارند. خانه‌هايي كه در دامنه‌ كوه قرار دارند و به خانه‌هاي فانتزي كوهستاني خيلي شبيه‌اند. بالكن خانه‌ها رو به سطح شيب‌دار است و مي‌شود آن پايين‌ را از بالكن خانه تماشا كرد. روستاي درازنو، برق دارد و آب روستا هم از چشمه‌هاي اطراف تامين مي‌شود.

از درازنو به دشتي پهناور مي‌رسيم كه رنگ يك‌دست سبزي به خود گرفته. كمي‌ كه جلوتر برويم دشت، جايش را به دره و پرتگاه مي‌دهد. مي‌توان آن‌جا نشست و به چشم‌انداز تماشايي آن پايين چشم دوخت. جايي كه تعداد زيادي روستا و جنگل از گلستان تا مازندران زير پاي ماست. حتي درياي خزر و خليج گرگان را هم مي‌توان ديد.

اين‌ منطقه چند چشمه پرآب هم دارد كه آب زلالي در آن‌ها مي‌جوشد. پوشش گياهي منطقه متنوع است، از آويشن و گل‌گاوزبان تا كنگر وحشي، بابونه و گزنه در اين محدوده پيدا مي‌شود.

قلعه‌‌هاي يخي يكي از جاذبه‌هاي منحصر‌به‌فرد شهر ميدوي آمريكا است كه به دست انسان ساخته شده‌اند و از چندين تونل، برج و طاق كماني تشكيل شده‌‌اند.

بدون ترديد گردشگري زمستانه هم به اندازه سفرهاي تابستاني جذاب است و برخي از كشورها در فصل زمستان با جاذبه‌هاي زمستاني منحصر‌به‌فرد خود كه برخي از آن‌ها بي‌نظير هستند، گردشگران زيادي را مجذوب خود مي‌كنند. قلعه‌‌هاي يخي در شهر ميدوي آمريكا در ايالت يوتا در جنوب غربي اين كشور، يكي از اين جاذبه‌ها هستند كه بازديد از آن‌ها را نبايد از دست بدهيد. اين قلعه‌ها همچون هزارتويي مرموز و جذاب نظر هر گردشگري را به خود جلب مي‌كنند و مي‌‌توانيد ساعت‌ها از ديدن آن‌ها لذت ببريد. با ما در مجله دلتا همراه باشيد تا با قلعه يخي در آمريكا آشنا شويد.

قلعه يخي در آمريكا

ساختار اين چند قلعه‌ يخي طوري است كه بازديدكنندگان از زمان ورود آن‌ها تا پايان بازديدشان شگفت‌زده مي‌‌شوند. قبل از ورود بازديدكنندگان به اين قلعه‌هاي باشكوه و سحرانگيز، با برنامه‌هاي جالبي مانند آتش‌بازي و برنامه‌هاي ديگر از آن‌ها به گرمي استقبال مي‌شود. وزن هر يك از اين قلعه‌هاي يخي كه از بخش‌هاي مختلفي تشكيل شده‌اند، تقريبا ۱۱۳۴۰ تن است.

با ورود به اين قلعه‌ها تصور مي‌‌كنيد كه به قلعه‌ پري‌ها پا گذاشته‌ايد. براي القاي بيشتر اين حس، خواهران انيميشن محبوب منجمد (Frozen) هم به ديدار بازديدكنندگان مي‌آيند. حتي پيشنهاد مي‌دهند با آن‌ها عكس بگيريد.

به منظور افزايش ماندگاري اين چند قلعه‌ يخي، هر روز هزاران قنديل يخي در دماي انجماد قرار مي‌گيرند و آب بسيار سرد نيز به آن‌ها اسپري مي‌شود. اين كار باعث مي‌شود كه وزن قنديل‌ها هر شب به ۲۰ تن برسد و اين گونه جذابيت مجسمه‌هاي يخي و قلعه‌ها مضاعف شود. لامپ‌هاي ال‌اي‌دي رنگارنگ و گسترده و فواره‌هاي آب نيز نقش مهمي در جذاب‌تر شدن اين قلعه‌ها دارند. در ضمن مي‌توانيد در اين قلعه‌ها از سر خوردن روي سرسره‌هاي يخي نيز  لذت ببريد.

در نقاط مختلف دنيا رستوران‌هاي عجيبي وجود دارند كه ممكن است كمي غيرمعمول باشند و شما را انگشت به دهان بگذارند.

دكور اصلي و مجسمه‌هاي داخل رستوران «اوئسو» در مكزيك، با عناصر اسكلت و استخوان ساخته شده است. با ما در مجله دلتا همراه باشيد تا با رستوران اسكلتي اوئسو در مكزيك آشنا شويد.

رستوران اسكلتي اوئسو در مكزيك

رستوران‌ها معمولا سعي مي‌كنند كه استخوان حيوانات را به ظرف غذا محدود كنند و بر در و ديوار نمايش داده نمي‌شود. اما رستوران “اوئسو” (Hueso) كه به زبان مكزيكي ترجمه آن همان “استخوان” مي‌شود، دكور اصلي و مجسمه‌هاي داخل آن با عناصر اسكلت و استخوان ساخته شده است.

ايگناسيو كادنا (Ignacio Cadena) طراحي جالب و شبح‌وار اين رستوران را بر عهده داشته است. طراحي اين بنا شامل هزاران استخوان واقعي و مصنوعي حيوانات است. اين استخوان‌ها شامل جمجمه، فك و ستون فقرات و ديگر اسكلت‌ها مي‌شود كه به صورت تزئيني در قفسه و تابلوها استفاده شده است. اما هيچ كدام از اين استخوان‌ها، استخوان انسان نيستند.

قسمت بيروني رستوران

قسمت بيروني رستوران، كه كادنا آن را “پوست” مي‌نامد، نماي كاشي و سراميك دست ساز دارد. اين نما با الگوهاي مارپيچ تزئين شده و شبيه دوخت و بخيه است. در داخل نيز، ديوارهاي مشترك ترسناك با ۱۰۰۰۰ استخوان نقاشي شده و آلومينيوم آراسته شده است. اين استخوان‌ها شامل جمجمه، فك و ستون فقرات و ديگر اسكلت‌ها مي‌شود كه به صورت تزئينات در قفسه و تابلوها استفاده شده است. اما هيچ كدام از اين استخوان‌ها، استخوان انسان نيستند. آن‌ها در تركيب با پوشش سفيد رنگ ديوار و دكور داخل، به ما يادآوري مي‌كند كه انسان‌ها در گذشته‌هاي دور از چه چيزي به عنوان چنگال و قاشق استفاده مي‌كردند.

ديوارهاي آجري سفيد و مبلمان از چوب رنگ پريده و صاف، مفهوم شبح مانندي را تكميل مي‌كند. يك تك استخوان حلق‌آويز شده بالاي در ورودي قرار دارد كه مي‌تواند هشداري براي كساني باشد كه از استخوان و اسكلت خوششان نمي‌آيد.

در كشورمان ايران، شهرهايي هستند كه با القابي معروف شده‌اند. بروجرد كه به پاريس كوچك ايران معروف است، به عنوان پايتخت انيميشن ايران نيز شناخته شده است.

بروجرد به‌دليل داشتن طبيعتي كوهستاني، مزارع و مراتع سرسبز، آب و هواي مطلوب و جاذبه‌هاي گردشگري فراوان، به‌عنوان عروس زاگرس نيز شناخته مي‌شود. با ما در مجله دلتا همراه باشيد تا با جاذبه هاي گردشگري بروجرد آشنا شويد.

در تاريخ شفاهي و موجود عموم جامعه بحث پاريس كوچك به وفور و دهان به دهان مي‌چرخد. اين‌كه در زمان حكومت قاجار چند تن از سفرا و جهانگردان فرانسوي به بجنورد سفر كرده و وقتي با امكانات اين شهر از جمله برق و شكل خيابان‌ها مواجه شدند، از اين شهر به عنوان “پاريسي كوچك” ياد كردند. چراكه به گفته آن جهانگردان، خيابان‌هاي اين شهر همانند خيابان‌هاي پاريس بوده است.

خانه مصري

خانه مصري يكي از عمارت‌هاي تاريخي و باقي‌مانده از دوران حكومت قاجار در شهر بروجرد محسوب مي‌شود كه از تزيينات زيبايي شامل كاشي‌كاري و آجركاري تشكيل شده است. بازديد از اين عمارت تاريخي كه نماي بيروني آن توسط آجر و سفال مزين شده، مي‌تواند اصول معماري خانه‌هاي ايراني را به شما نشان دهد.

ارگ بروجرد

ارگ بروجرد از ديگر آثار تاريخي بروجرد است كه در واقع يك تاسيسات و سيستم آب‌رساني بسيار قديمي سفالي محسوب مي‌شود كه اخيرا و طي گودبرداري ساختماني به‌طور كاملا اتفاقي در اين شهر كشف شده است. گفته مي‌شود كه اين تاسيسات در واقع پالايشگاه و تصفيه‌خانه آب است كه با توجه به اظهارات كارشناسان، قسمتي از سيستم آبي ارگ قديم اين شهر بوده است.

روستاي كركيخان

روستاي كركيخان در مجاورت محور اصلي بروجرد به غرب و شمال‌غربي كشور در منطقه‌اي ييلاقي و بسيار خوش آب و هوا جاي گرفته است و يكي از مناطق تفريحي و طبيعي اين شهر به شمار مي‌رود.

روستاي تاريخي و بدون كوچه « ياسه چاي » در استان چهارمحال و بختياري است كه در حاشيه رودخانه زاينده رود و در محدوده كوهستاني شمال اين شهرستان قرار دارد.

روستاي « ياسه چاي » ( ياسه چاه )، حدود ۴۰۰ سال قدمت دارد و وجه تسميه اين روستا هم به موقعيت جغرافيايي آن برمي‌گردد. « ياسه چاي » كلمه مركب تركي و به معناي جايي است كه پهناي رودخانه زياد مي‌شود. « ياسو » به معني « پهن » و « چاي » به معني « رودخانه » است. با ما در مجله دلتا همراه باشيد تا با روستاي ياسه چاي در ايران آشنا شويد.

روستاي ياسه چاي در ايران

اين روستا به علت كم بودن زمين براي احداث خانه بيشترين بهره را از زمين‌ها گرفته است. بنابراين موجب شده كه در اين روستا كوچه‌اي به چشم نيايد، بلكه رفت‌وآمدها از طريق دالان‌ها صورت گيرد. تونل‌هاي روستا با گذشت بيشتر از يك قرن همچنان پابرجاست. مسير اصلي اين دالان به طول ۴۰۰ متر، شمال و جنوب روستا را به هم وصل مي‌كند و ۵ دالان فرعي، راه‌هاي ارتباطي خانه‌هاي بافت قديمي است.

بافت روستاي ياسه چاه از خشت و گل و متعلق به دوره صفويه است. هسته اوليه آن در بخش غربي و اطراف حمام و مسجد بوده و كم كم به سمت شرق توسعه يافته و براي حفظ امنيت روستا و كنترل رفت و آمد تنها راه ورود و خروج دروازه شرقي و غربي بوده است. دو دروازه اصلي اين روستا در زمان حمله و هجوم اقوام بيگانه در ادوار گذشته توسط اهالي بسته مي‌شد.

معماري روستاي ياسه چاي

عمده مصالح به كار رفته در اين بافت خشت و گل، چوب، سنگ، ملات‌هاي گل و اندود و كاهگل بوده است. مصالح رايج بناهاي روستا خشت است كه به دليل وجود سنگ‌ريزه در خاك منطقه حاوي مقدار زيادي خرده سنگ است.

خانه‌هاي مسكوني روستا عمدتا نقشه ساده و بدون ديد مستقيم از درب ورودي دارند. فضاهاي يك خانه در طبقه همكف شامل درب، دالان ورودي، حياط، ايوانچه، مطبخ، انبار علوفه و آذوقه و در طبقه بالا شامل اتاق‌هاي نشيمن، مهمان خانه، ايوان مسقف با ستون و نرده چوبي است كه بام‌ها و ايوان‌ها علاوه بر كاربرد معمول براي خشك كردن محصولات كشاورزي نيز استفاده مي‌شود.

بافت تاريخي روستاي ياسه چاي

اين روستا به علت شكل هندسي و داشتن خانه‌ها و دالان‌هاي تاريخي، روستايي منحصر به فرد براي توسعه گردشگري روستايي است. در اين روستا خانه‌هاي تاريخي با معماري خاص وجود دارد. همچنين ارتباط خانه‌ها در اين روستا از طريق دالان‌ها است، به گونه‌اي كه درب خانه‌هاي اين روستا در در داخل دالان‌ها باز مي‌شود.

بوستان باغ ايراني يكي از زيباترين جاذبه‌هاي گردشگري تهران است كه شايد كمتر نام آن را شنيده باشيد. اين بوستان در محله ده ونك قرار گرفته است.

شايد براي مردم پايتخت هيچ مشكلي بزرگ‌تر از آلودگي هوا، ترافيك و شلوغي در شهر نباشد. به همين دليل مردم هرگاه فرصتي مي‌يابند به شهرهاي ديگر ايران و به‌خصوص شهرهاي شمالي و سرسبز كشورمان كه آب و هواي بهتري دارند سفر مي‌كنند تا كمي حال و هواي آن‌ها عوض شود. اما در شهرمان هم بوستان‌هاي زيادي وجود دارد كه ديدن آن‌ها در هنگامي كه فرصت سفر به شهرهاي ديگر را نداريم، مي‌تواند حال ما را بهتر كند. يكي از اين بوستان‌هاي زيبا «باغ ايراني» است كه در «ده ونك» قرار دارد. با ما در مجله دلتا همراه باشيد تا با باغ ايراني در تهران آشنا شويد.

باغ ايراني در تهران

باغ ايراني از باغ‌هاي قديمي محله ونك تهران است. اين باغ كه چهره‌ جديدي به خود گرفته است، با مساحتي حدود ۳٫۴ هكتار بيش از دو هكتار از آن را فضاي سبز پوشانده است.  درختان ۱۵۰ تا ۲۵۰ ساله كه سن عهد قاجاري دارند؛ چنارها، سروها، نارون‌ها، زبان‌گنجشك‌ها، اقاقيا و درخت‌هاي چون گردو، توت، انار و خرمالو به‌همراه يك استخر قديمي از ساكنان اين مكان‌ هستند كه حق آب و گل دارند.

بقيه چيزهايي كه مي‌بينيد جديد هستند و عمر زيادي از آن‌ها نمي‌گذرد. بي‌كرانگي، طبيعت، شعر، باغ‌ درون، بهشت يك، بهشت دو، تنهايي، آرامش، دو رنگ، خاطره و اسطوره؛ نام ۱۱ بخش باغ ايراني است.

داستان اين باغ

اين باغ در واقع متعلق به يكي از خاندان‌هاي معروف دوره‌ قاجار است و بخشي از باغ مستوفي است كه ديوار به ديوار شمالي آن ساختمان‌ها و ديوار گلي باغ قديمي را مي‌توان ديد. اين مجموعه باغ و عمارت آن براي ميرزا حسن‌خان مستوفي‌الممالك‌، فرزند ميرزا يوسف‌خان مستوفي‌ و شكر خانم، دختر رئيس يكي از قبايل كرد بود. خاندان وي از خانوداه‌هاي مهم و سياسي در تاريخ ايران است كه مالك بيشتر زمين‌هاي ده ‌ونك بودند.

پدر ميرزا حسن اراضي ده‌ ونك را از ناصرالدين شاه خريد و با حفر چند رشته قنات آن را به‌صورت آبادي درآورد. و حالا هم علي مهتاري مختاري؛ نامي كه برا بالاي سردر ديديد، با حفظ اصالت آن، طرح و الگوي باغ ايراني را به آن داده و به‌صورت بوستاني ديدني در پايتخت تبديل شده است.

بوستان باغ ايراني كجاست؟

باغ ايراني در خيابان شيخ بهايي شمالي، ۲۰ متري پيروزان، كوچه شهيد صابري قرار دارد.

دهكده چوبي در ايران به‌ دست مهندس حميد مجتهدي، از نوادگان محمد كاظم خراساني، ساخته شده و يكي از تفرجگاه‌ها و ديدني هاي نيشابور است.

مسجد چوبي اين دهكده نه‌ تنها در ايران بلكه در جهان بي‌نظير است. اين مسجد مي‌تواند تا ۸ ريشتر زمين لرزه را تحمل كند و بناي آن به‌ گونه‌اي است كه تا صدها سال ديگر نيز آسيب نخواهد ديد. با ما در مجله دلتا همراه باشيد تا با دهكده چوبي در نيشابور آشنا شويد.

دهكده چوبي در نيشابور

اگر به اين روستا برويد متوجه خواهيد شد اين روستا در يكي دو روز بنا نشده است و سال‌هاي زيادي براي ساخت روستا وقت صرف شده كه نشان از همت بلند بالاي حميد مجتهدي مي دهد كه وقت و انرژي زيادي صرف ساخت خانه كرده است. منابع او سواي از دانش مهندسي عمران كه در آمريكا كسب شده، مال و منال پدربزرگ متمولش، ملا محمد آقازاده بوده است. ملا محمد آقا زاده پسر مرجع عاليقدر ايران، آيت الله خراساني بوده اين روستا را براي مهندس مجتهدي به ارث مي گذارد.

تنها روستاي اكولوژيكي ايران

اين روستا كه شايد آن را تنها روستاي اكولوژيكي ايران بايد برشمرد توسط ده‌ها تن چوب ساخته شده و براي خودش شهر كوچكي به‌شمار مي‌رود.

با اين‌كه اين روستا از چوب ساخته شده است ولي درايت مهندس مجتهدي سبب شده كه فضاي سبز اطراف دهكده چوبي نيشابور باقي بماند. در واقع اين روستا از چوب درختان منطقه ساخته نشده است.

اطراف روستا با داخل روستا متفاوت است. در اطراف روستا، انواع گل‌هاي شمعداني رز و محمدي ديده مي‌شود. درختان كاج و سرو، سپيدار روستا را محاصره كرده‌اند.در فضاي داخلي روستا خبري از سرسبزي اطراف نيست، بيشتر فضاها با كاشت يونجه پر شده‌اند، دليل استفاده از يونجه به جاي چمن اين بوده تا هزينه‌هاي مراقبت و آبياري به شدت كاهش يابد و بعد از بلند شدن اين يونجه‌ها براي خوراك دام استفاده شوند.

تا به حال فكر كرده بوديد اگر مترسك‌ها به خاطر شرايط كاري سخت تظاهرات كنند، چه مي‌شود؟

گروهي از مترسك‌ها در كشور فنلاند سال‌هاست كه در كنار هم تظاهرات مي‌كنند و زندگي مسالمت‌آميزي دارند. . براي آشنايي بيشتر با مزرعه مردمان خاموش در فنلاند با مجله دلتا همراه باشيد.

مزرعه مردمان خاموش در فنلاند

در ۳۰ كيلومتري شمال شهر كوچك سوموسلمي (Suomussalmi) در شمال‌شرق كشور فنلاند، مزرعه‌اي عجيب و زيبا وجود دارد. رانندگان هنگام عبور در امتداد بزرگراه شماره‌ ۵ با اين مزرعه‌ متفاوت مواجه مي‌شوند. مزرعه‌اي كه در آن تقريبا هزار مترسك ايستاده، به تماشاي شما مشغولند.

مترسك‌هايي كه با لباس‌هاي متنوع تزئين شده‌اند. هنگام صبح نور از پشت سر مترسك‌ها مي‌تابد و حالتي شوم و ترسناك به آن‌ها مي‌دهد. گويي لشكري از تاريكي به سمت شما حركت مي‌كنند، اما هنگامي كه نسيمي ملايم لباس‌هاي رنگي و زيباي آن‌ها را تكان مي‌دهد، حس زنده بودن را به بينندگان منتقل مي‌كنند. انگار هزاران مترسك براي كار روزانه به مزرعه رفته‌اند. گروهي از مردمان خاموش كه با وجود ثابت بودن، نشاط و سر‌زندگي دارند.

اين مترسك‌ها را چه كسي ساخته است؟

اين گروه بزرگ از مترسك‌ها در ابتدا توسط هنرمند بومي فنلاند، آقاي ريجو كلا (Reijo Kela) ساخته شد. مجموعه‌ ساخته شده با نام “مردمان خاموش” يا در كلام محلي “Hiljainen kansa” نام‌گذاري شد. اين مترسك‌ها براي اولين بار در كشتزاري در لاسيلا (Lassila) در حوالي هلسينكي (Helsinki) رونمايي شدند. سپس به ميداني در بازار بزرگ هلسينكي منتقل شدند. بعد از آن به حاشيه‌ رودخانه‌ جالونوما (Jalonuoma) و آمانساري (Ämmänsaari) نقل مكان كردند و نهايتا در در مكان فعلي مستقر شدند.

صورتك‌ها و بدنه‌ي چوبي مترسك‌ها توسط گروهي از جوانان سوموسلمي مراقبت و نگهداري مي‌شوند. هر گاه يكي از مترسك‌ها نياز به تعمير پيدا كند، اين گروه كه به صورت داوطلبانه تشكيل شده‌ است، عمليات تعمير را انجام مي‌دهند. لباس مترسك‌ها نيز در طي سال دوبار تعويض مي‌شود. براي تامين لباس‌ها، مردمان محلي لباس‌هاي قديمي‌شان را به انجمن نگهداري از مترسك‌ها اهدا مي‌كنند.

ايده طرح مترسك‌ها

اين سوال هميشه براي مردم مطرح بوده است كه ايده‌ پشت اين طرح هنري چه چيزي است. رانندگان عبوري هميشه با نوعي تعجب و سوال به اين اثر هنري نگاه مي‌كنند. اما خالق اين اثر، ريجو كلا، از ارائه‌ هر گونه توضيحي پيرامون طرحش پرهيز كرده است و معتقد است هر كدام از ناظران مي‌توانند برداشت خودشان را نسبت به اين مردمان خاموش داشته باشند. برخي اين اثر را با حالتي روانشاسانه بررسي مي‌كنند، برخي ديگر اين اثر را نشان‌دهنده‌ مردمان فراموش شده مي‌دانند، اما بسياري از مردم فنلاند معتقدند كه اين اثر يادماني از قربانيان نبرد ميان فنلاند و روسيه است. نبردي كه با حمله‌ وحشيانه‌ روس‌هاي شوروي شروع شد.

قلعه‌ تسخير شده و قرون وسطايي در كشور دانمارك، جاذبه‌ گردشگري وحشت امشب است كه ما شما را به بازديد از آن دعوت مي‌كنيم.

حدود هشتصد سال پيش «قلعه‌ درگزهولم» (Dragsholm) در كشور دانمارك ساخته شد، قلعه‌اي كه بارها به دليل تغييرات رخ داده در طول ادوار مختلف تاريخي و نيز وضعيت جامعه‌ آن دوران، دستخوش دگرگوني‌هاي متعددي شد. با ما در مجله دلتا همراه باشيد تا با قلعه درگزهولم در دانمارك آشنا شويد.

قلعه درگزهولم در دانمارك

جالب است بدانيد، ظاهرا ارواح بسياري ساكن اين قلعه‌ تاريخي هستند كه در «منطقه‌ زيلند» (Zealand) واقع شده است. ارواحي كه هر كدام قدمتي به درازاي عمر اين قلعه و داستاني براي بازگو كردن دارند.

داستان ساخت اين قلعه

اسقف «رزكيلده» (Roskilde)، اين قلعه را به عنوان استحكامات دفاعي طراحي كرد. در واقع وقتي در قرن دوازدهم اسقف در حال ساخت اين قلعه بود، شايد هرگز تصور نمي‌كرد كه اين سازه روزي به يكي از تسخير شده‌ترين قلعه‌هاي اروپا تبديل شود.

حقايق تاريخي و داستان‌هاي ارواح ساكن اين قلعه، عجيب در هم تنيده شده‌اند. اما همه چيز با حضور شاه كريسيتين سوم، آغاز مي‌شود و اين گونه بود كه «يواخيم راناو» آخرين اسقف كاتوليك اين منطقه نيز در شمار نخستين افرادي بود كه در قلعه‌ محل سكونتش زنداني شد.

ارواح معروف اين قلعه

اسقف

در بعضي از منابع ذكر شده اسقف را بعدها به قلعه‌ كپنهاگ منتقل كردند و او تا زمان مرگش در آن‌جا زنداني بود. در بررسي‌هاي امروزي از او به عنوان يكي از صد روح ساكن اين قلعه نام برده مي‌شود. بسياري از بازديدكنندگان از صداي ناله‌هايي صحبت مي‌كنند كه از برج قلعه به گوش مي‌رسد. همچنين در اين مكان گهگاه صداي سرودهاي مذهبي كاتوليك نيز شنيده شده است.

ارل باثول

ارل باثول ديگر روح معروف اين قلعه است كه بي‌شك در طول زندگي يك ياغي به تمام معنا بود. افسانه‌ها مي‌گويند زندان‌بانان تنها به اندازه‌اي به او آب و غذا مي‌دادند كه زنده بماند. شماري از بازديدكنندگان «ارل باثول» را در حال اسب سواري در حياط قلعه ديده‌اند.

سلينا باولز

يكي از معروف‌ترين ارواح اين قلعه زني است كه باز هم همچون بسياري از موارد مشابه با نام «بانوي سفيد پوش» شناخته مي‌شود. بسياري مي‌گويند اسم او «سلينا باولز» (Celina Bovles) و دختري از خانواده‌هاي اشراف زاده‌ آن دوران بوده است. سلينا عاشق فرد عامي شده و از او صاحب فرزندي مي‌شود و پدرش بعد از اطلاع از اين موضوع، دخترش را در ميان يكي از ديوارهاي سياهچال‌ زنداني مي‌كند. اين تنها يك داستان بود، تا اينكه بعد از جنگ جهاني و حين تعميرات قلعه ، لوله‌كش‌ها اسكلتي پوشيده در لباسي سفيد را در ميان يك ديوار پيدا كردند و اين گونه بود كه داستان بانوي سفيدپوش رنگ واقعيت به خود گرفت.

در نهايت براي اكثريت فاني ساكن اين قلعه جاي بسي خوش شانسي است كه هيچ كدام از صد روح گزارش داده شده‌ با يكديگر و همزمان ظاهر نمي‌شوند. به نظر مي‌رسد اغلب اين بانوي سفيد پوش و ارل باثول هستند كه خود را به دفعات به گردشگران قلعه نشان داده و مي‌دهند.